دستمزد نجومی بازیگران پایتخت دروغ محض است/دیوار به دیوار ۲ اثر من نیست و باید اسمم را حذف میکردند
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۲۴۵۵۷
خبرگزاری میزان- نویسنده تلویزیون گفت: من از کارگردان "دیوار به دیوار ۲" تقاضا کردم که اسمم را از تیتراژ حذف کند، اما او این کار را نکرد. متن "دیوار به دیوار ۲" را آن قدر تغییر دادند که اصلا متن من نبوده و اثر دیگری روی آنتن رفت.
خشایار الوند نویسنده سریال "دیوار به دیوار" در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره احتمال ساخت قسمت سوم این سریال گفت: "دیوار به دیوار" قسمت سوم نخواهد داشت و اگر داشته باشد من در آن حضور نخواهم داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در همین راستا افزود: من از کارگردان "دیوار به دیوار 2" تقاضا کردم که اسمم را از تیتراژ حذف کند اما او این کار را نکرد. متن "دیوار به دیوار 2" را آن قدر تغییر دادند که اصلا متن من نبوده و اثر دیگری روی آنتن رفت.
این نویسنده درباره کارگردانی و تغییرات "دیوار به دیوار 2" اظهار کرد: گروه کارگردانی در هنگام فیلمبرداری به طور کامل قصه را تغییر دادند. در اواسط سریال اتفاقات و ماجراهایی رخ می داد که اصلاً در سریال پخش شده روی آنتن آن بخش ها وجود ندارد و ضبط نشده است. در متن ما از همان ابتدا مخاطب متوجه می شد که قربان زاده و حجار جاسوس هستند و ماموران آن ها را تحت نظر داشته و کنترل می کنند.
الوند ادامه داد: در سریالی که روی آنتن رفت این موضوعات بیان نمی شود، از جاسوس بودن علی قربان زاده و میترا حجار چیزی گفته نمی شود و در پایان سریال نامه ای نوشته می شود که این دو نفر می خواستند کارهای خرابکارانه کنند و نکردند. با این تغییرات بنیادین در فیلمنامه قصه و سریال بسیار بی مزه شد. این تغییرات تا حدی زیاد بود که من خواهش کردم اسمم را از این سریال بردارند اما این کار را نکردند.
وی به محبوبیت سریال "پایتخت 5" در بین مخاطبان پرداخت و اظهار کرد: سریال پایتخت در 4 قسمت گذشته در بین مردم محبوبیت داشت و مشتری ثابت آن نیز وجود داشت اما "پایتخت 5" به جهت فضای قصه و حوادث عجیب و غریبی که برای شخصیت های آن اتفاق می افتاد سینمایی تر بود. فکر می کنم جذابیت و کشش قصه و ماجراهایی که برای شخصیت ها پیش می آمد در کنار اجرای خوب اثر باعث استقبال زیاد مخاطب شد.
نویسنده "مرد هزار چهره" در ادامه تصریح کرد: استفاده از بالن، آن هم به مدت 60 دقیقه در سینمای ما هم هنوز تجربه نشده است. در موقعیت هایی همچون طوفان، جنگ، گروهک تروریستی داعش و ترکیه، تولید سخت و مشکل بود اما با انگیزه و توان کار را جلو بردیم، کسی کم نگذاشت و همه تلاش و توان خود را گذاشتند تا به بهترین شکل "پایتخت 5" ساخته شود.
الوند درباره دستمزد بازیگران پایتخت 5 که در فضای مجازی منتشر شده بود شفاف سازی کرد: منبع چنین خبری مشخص نیست. اگر روی سربرگ، سازمان اوج نوشته شده است به معنی حقیقت این موضوع نیست، سربرگ نهادی را پیدا کردن و مبلغی را به جعل نگاشتن کار ساده ای است. با یک فتوشاپ می توان یک سربرگ را با نام سازمان های مختلف جعل کرد. از این موضوعات که بگذریم مبالغ نوشته شده به شدت غیر واقعی است و جاعل آن فکر نکرده است که رقم های باورپذیر را درج کند تا مخاطب آن را بپذیرد.
وی ادامه داد: اگر این مبلغ ها پرداخت می شد وضعیت ما این نبود.
نویسنده "نقطه چین" درباره سری جدید سریال پایتخت توضیح داد: قصه "پایتخت 5" قصه سینمایی پایتخت بود که می خواستیم در سینما آن را تولید کنیم اما برای سریال استفاده شد بنابراین باید بگردیم و قصه خوب، جذاب و پرکشش دیگری پیدا کنیم تا سریال را ادامه دهیم اما اگر نتوانیم قصه ای پر کشش پیدا کنیم صرفا برای این که مردم آن را دوست داشتند و موفق شده است ادامه پایتخت 5 را نخواهیم ساخت. فضای پایتخت 6 بستگی به قصه ای دارد که پیدا کنیم، قصه ای درست و استاندارد که بشود روی آن کار کرد و این استاندارد را داشته باشد که نسبت به فصل 5 رو به جلو باشد.
الوند افزود: این که پایتخت 6 قدمی رو به جلو باشد به معنای این نیست که پروداکشن های عظیم تر و حوادث عجیب و غریب تر نسبت به سری پنجم داشته باشد بلکه خود قصه کشش و پتانسیلی داشته باشد که نسبت به پایتخت 5 جلو باشد. اگر قصه ای با این ویژگی ها پیدا شود هر لوکیشن و پروداکشنی که قصه نیاز داشته باشد اعم از تهران، شمال و خارج از کشور بستگی به متن دارد و پیاده خواهد شد. در حال حاضر با محسن تنابنده روی قصه دیگری کار می کنیم تا به تولید برسد. اگر قصه خوبی پیدا شود ممکن است در سال 97 پایتخت 6 را بسازیم اما فکر می کنم قرار نیست همه فصل های پایتخت پشت سر هم ساخته شود بنابراین اگر فاصله ای در تولید پایتخت با فصل های قبلی بیفتد اشکالی ندارد.
الوند درباره فعالیتش در این روزها خاطرنشان کرد: چند کار پیشنهاد شده است. در حال حاضر با محسن تنابنده روی طرح یک اثر کار می کنیم که در اندازه یک خط داستانی نوشته شده و درباره آن تصمیم گیری می کنیم. با توجه به خط داستانی که دارد اثری سینمایی است و کشش سریال شدن ندارد.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۲۴۵۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سینما به روایت سینما/ دیوار میان پایتخت و شهرستان با «آپاراتچی» فروریخت
فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهلودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهمترین ویژگیهای این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه میشود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلمسازم و تمام زندگیام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» اینها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلمسازی است و حاضر است سختیهایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگیهای یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبهرو هستیم.
مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر، کارگردان فیلم آپاراتچی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درونمایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار میکند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که میتوان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.
وی ادامه میدهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیتهای نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن تجربه داشته باشند، چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و میخواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.
کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه ایران همچون کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای نمایش فیلم در سینمادارد و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب میشود، تصریح میکند: گاهی در دل فیلمها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا میکند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم میزند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن است که نکات گفته نشده سینما را بیان میکند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.
در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بودوی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما میافزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.
طاهرفر میگوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصهها و مولفههایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده میکنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند، چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.
وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار میکند: هنگامی که در عرصه غوغاسالاری فیلمهای کمدی و گیشهپسند قدم میگذارید، کار دشوار میشود، اما به لطف خدا در هر کدام از مولفههایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبان دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.
کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه میدهد: ما باید در لایههای بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از اینرو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلمهای غیرکمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب نخست تماشاچیها باشد.
وی تصریح میکند: طی سالهای اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبان را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بنا گذاشتیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از اینرو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی میافتد هم سرمایهگذاران و هم تهیهکنندگان و بهتبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و تنها بر مبنای رسالت خود عمل نمیکنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرابرسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهد آفرینش آثاری بهتر باشیم.
تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهمترین نکات آن بودطاهرفر میافزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلمها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلمها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهمترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.
وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت میکنیم، میگوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا میکردند، همه عواملشان به چالش کشیده میشدند و یک رقابت پایا پای میداشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.
کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار میکند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.
وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه میدهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث میشود خیلی از انرژیها، پتانسیلها و استعدادهایی که در شهرستانها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا میشوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض میکند و قلم و دوربین را زمین میگذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.
طاهرفر تصریح میکند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.
تصویر، هنری اثرگذار استعلیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفتوگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار میکند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوتتر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.
وی ادامه میدهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که میشود آن را با خانواده دید، نمیگویم فیلمهای دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان میدهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.
بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح میکند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز میتوانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.
وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنریشان دیده میشود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمیبینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد میتواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.
استادی میگوید: ساخت فیلمهایی همچون آپاراتچی میتواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.
وی اظهار میکند: به وفور سوژههایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیتهای هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست میتواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.
به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازهترین روایت سینما از سینما است که میتوان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز میکند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.
کد خبر 748562